Wat als het belangrijkste geheim van opbrengst niet in meststoffen zit, maar in de juiste buurt van planten in het bed?
Het idee van gewasverenigbaarheid, of allelopathie, is al lang niet meer het domein van esoterici uit de landbouw en heeft een wetenschappelijke onderbouwing gekregen, zo meldt de correspondent van .
Sommige planten kunnen ongedierte bij hun buren weghouden, andere kunnen nuttige insecten aantrekken en weer andere kunnen de bodem verrijken met essentiële elementen.
Een klassiek voorbeeld is het duo van wortelen en uien, waarbij uien wortelvlieg en wortelen uienvlieg afweren. Door ze in hetzelfde bed te planten, kan schade aan wortelgewassen aanzienlijk worden beperkt zonder een enkele chemische behandeling.
Niet minder voordelig is de buurt van basilicum bij tomaten, dit geurige kruid verbetert niet alleen de smaak van tomaten, maar brengt ook de fruitetende vlinders in verwarring. Maar dille die tussen kool groeit, wordt een toevluchtsoord voor roofinsecten die op rupsen jagen.
Niet alle combinaties zijn zo goed, aardappels en komkommers moeten bijvoorbeeld ver uit elkaar staan vanwege gemeenschappelijke ziekten. Bonen daarentegen moeten naast aubergines worden geplant om ze van stikstof te voorzien.
De oplettende moestuinier kan altijd experimenteren om zijn eigen plantengemeenschappen te creëren. Het is belangrijk om te onthouden dat gemengde beplanting net zo goed gaat over esthetiek als over voordelen.
Veelkleurige salades, gesneden wortelbladeren en slanke rijen prei creëren verrassend pittoreske plaatjes. Zo’n moestuin ziet er niet uit als een industriële plantage, maar als een volwaardig levend organisme.
Lees ook
- Hoe wortels voor je kunnen werken: het grootste watergeheim waar tuiniers over zwijgen
- Waarom slimme tuiniers zijn gestopt met het bestrijden van onkruid: een onverwachte draai aan tuinieren
