Waarom we de verkeerde partners kiezen: de neurobiologie van verkeerde aantrekkingskracht

Hij is weer te laat en je hebt al een excuus voor hem verzonnen.

Zij schreeuwt en jij vindt een rationele verklaring, meldt een correspondent van .

Komt dit je bekend voor? We negeren vaak de alarmbellen en vervangen gezond verstand door blinde hoop. Onze aantrekkingskracht lijkt soms op een gebroken kompaswijzer die koppig naar een magnetische anomalie wijst in plaats van naar het juiste pad.

Pixabay

Wetenschappers geloven dat de wortels van dit fenomeen diep in de kindertijd liggen. De hersenen zoeken onwillekeurig vertrouwde gedragspatronen op, zelfs als ze giftig zijn, omdat ze synoniem zijn met “normaliteit”.

Psycholoog, merkt op: “We kunnen bewust verlangen naar gezonde relaties, maar ons limbisch systeem, dat verantwoordelijk is voor emoties, grijpt naar vertrouwde chaos.” Het is alsof je iemand die linkshandig is probeert te hertrainen – het mechanisme werkt, maar het kost enorm veel moeite.

Er schiet me een verhaal te binnen van een vriendin die een aantal jaren uitging met een man die voortdurend haar waardigheid schond. Het was duidelijk aan de buitenkant, maar ze wilde niet weggaan en beweerde dat ze van hem hield. Haar aantrekkingskracht tot hem leek op een verslaving, waarbij zeldzame momenten van tederheid werden vervangen door lange perioden van onverschilligheid. De breuk was een echte ontwenning geweest, pijnlijk maar noodzakelijk.

Keer op keer stappen we op dezelfde hark, oprecht gelovend dat het deze keer anders is. We rechtvaardigen grofheid met “slechte dag”, jaloezie met “sterke liefde” en onverantwoordelijkheid met “creatieve aard”.

Specialisten adviseren om een soort “audit van relaties” uit te voeren, waarbij niet woorden, maar uitsluitend de daden van de partner worden geëvalueerd. Als de lijst met teleurstellingen en overtredingen drie keer zo lang is als de lijst met vreugde, dan is het tijd om jezelf een eerlijke vraag te stellen.

Het doorbreken van deze vicieuze cirkel is geen gemakkelijke taak. Er is moed voor nodig om te erkennen dat passie niet altijd samengaat met geluk. Soms lijken de rustigste en veiligste relaties saai, juist omdat ze ons niet de adrenaline geven die we gewend zijn.

We moeten onszelf de tijd geven om ons aan te passen en te leren genieten van veiligheid in plaats van chaos.

Liefde moet geen slagveld zijn of een werk in uitvoering. Het is meer een veilige haven waar je jezelf kunt zijn zonder angst voor de storm. Luister naar jezelf: als je je voortdurend angstig voelt bij een persoon, is het misschien geen liefde, maar slechts een illusie die door je eigen brein is gecreëerd.

Lees ook

  • Hoe je kunt stoppen met verschillende talen spreken: wat je wederhelft echt nodig heeft
  • Waarom je niet alleen kunt leven omwille van een relatie: hoe persoonlijke ruimte stellen redt

Share to friends
Rating
( No ratings yet )
Handige tips en lifehacks voor dagelijks gebruik