Het modieuze psychologische postulaat over zelfliefde als voorwaarde voor een koppelrelatie heeft veel verkeerde interpretaties gekregen.
Mensen vatten het vaak op als een vonnis, waardoor ze het daten uitstellen tot het mythische moment van volledige zelfacceptatie, meldt de correspondent van .
In werkelijkheid werkt dit principe heel anders. Het gaat niet om narcisme, maar om een basaal respect voor de eigen grenzen en behoeften.
Pixabay
Iemand die zijn eigen belangen negeert, trekt ongewild partners aan die uit zijn op uitbuiting. Hij geeft de wereld gewoon geen signaal van de waarde van zijn persoonlijkheid.
Het opbouwen van een gezonde eenheid in zo’n dynamiek is vrijwel onmogelijk. De constante zelfverloochening van de een leidt tot emotionele onbalans en verborgen wrok.
Zelfliefde komt naar voren in de kleine dingen: het vermogen om “nee” te zeggen of om te rusten als je energie opraakt. Dit zijn geen luide verklaringen, maar dagelijkse praktijken van zorgzaamheid.
De partner die deze houding ziet, begint onbewust soortgelijke gedragspatronen te ontwikkelen. De gezonde gewoonten van de ene persoon worden geleidelijk aan gewoon.
Specialisten merken op dat een laag gevoel van eigenwaarde ervoor zorgt dat iemand zich vastklampt aan giftige relaties vanwege de angst voor eenzaamheid. Hij tolereert ongepaste behandeling alleen maar om te voorkomen dat hij alleen is.
Werken aan eigenwaarde doorbreekt deze vicieuze cirkel. Je hebt de moed om onsuccesvolle romances te beëindigen en zo ruimte te maken voor nieuwe, betere relaties.
Zelfliefde is geen eindstreep, maar een doorlopend proces dat ideaal is om als koppel voort te zetten. De partner wordt een bondgenoot op deze reis, geen rechter in de ring.
Perfecte mensen bestaan natuurlijk niet. Dit feit beseffen is al een enorme stap naar jezelf toe.
Je hoeft niet te wachten tot je “goed genoeg” bent voor liefde. Begin jezelf nu al met wat compassie te behandelen.
Dit zal genoeg zijn om positieve verandering teweeg te brengen. Mensen om je heen zullen onvermijdelijk je energie voelen en erop reageren.
Een harmonieuze relatie is geen gevolg van een perfect leven, maar het resultaat van het moedig accepteren van je onvolkomenheden. Het is in deze oprechtheid dat ware intimiteit ontstaat.
Lees ook
- Wat er gebeurt als je stopt met het najagen van liefde: een paradox die alle regels van het spel verandert
- Waarom we grenzen nodig hebben in het gezin: hoe persoonlijke ruimte echte intimiteit creëert
