Het lijkt erop dat de aarde eindeloos geduldig is en op een favoriete plek dezelfde gewassen laat groeien.
Helaas is dit een illusie die de gewassen duur komt te staan, meldt een correspondent van .
Elke plant heeft zijn eigen gastronomische voorkeuren en haalt letterlijk specifieke elementen uit de bodem, waardoor deze op zijn eigen manier verarmt.
TUT Nieuws
Vruchtwisseling is geen saai agronomisch dogma, maar een subtiele dans van wederzijdse ondersteuning tussen gewassen. Door “toppen en wortels” te verwisselen, start de tuinier de natuurlijke cyclus van regeneratie, waardoor de grond niet moe wordt.
Bijvoorbeeld, na courgettes, die gul zijn in hun groene massa en veel stikstof opnemen, is het ideaal om peulvruchten te planten, die deze stikstof weer aanvullen.
De praktijk leert dat tomaten, aardappelen en paprika’s volgend jaar niet de beste buren in het bed zijn. Ze behoren tot dezelfde nachtschadefamilie, wat betekent dat ze aan dezelfde ziekten lijden en hetzelfde ongedierte aantrekken, waarvan de larven rustig overwinteren in de grond. De enige manier om deze vicieuze cirkel te doorbreken is door gewassen op de juiste manier te roteren.
Wat te planten na nachtschades? Uien en knoflook zijn ideale volgers. Hun fytonciden werken als natuurlijke ontsmettingsmiddelen en reinigen de grond van ziekteverwekkende schimmels en bacteriën. Wortelen en rode bieten zullen zich ook goed voelen, omdat hun belangrijkste vijanden en smaakvoorkeuren elkaar niet overlappen.
Na ooit geprobeerd te hebben om een vruchtwisselingsdagboek bij te houden, hebben veel datsja-boeren ontdekt dat het geen last is, maar een fascinerend strategisch spel. Een plan op papier helpt om niet in de war te raken en duidelijk te zien welk bed wat “at” vorig seizoen. Deze eenvoudige actie bespaart veel problemen die zich jarenlang in de grond hebben opgehoopt.
Je moet de sideraten niet vergeten – deze groene dokters en voeders van de grond. Mosterd, phacelia of wikke gezaaid na de hoofdoogst wordt een krachtige organische meststof.
Hun wortels maken de grond los en de in de grond verwerkte stekken geven voedingsstoffen terug aan de grond, waardoor deze echt gaat leven.
Lees ook
- Wat zou er gebeuren als je de moestuin nooit zou wieden: een paradoxaal experiment met een onverwacht einde
- Waarom slimme tuiniers fluweel naast tomaten planten: het geheim van bloemenbescherming
