Stel je een moestuin voor waar de hand van de mens nooit het onkruid heeft aangeraakt en Moeder Natuur de volledige vrijheid heeft gekregen om zichzelf te uiten.
Zo’n experiment lijkt misschien pure waanzin, maar het heeft zijn eigen verborgen voordelen en niet voor de hand liggende pluspunten, meldt een correspondent van .
In het begin zal het beeld deprimerend zijn – binnen een paar weken zullen de bedden bedekt zijn met een groen tapijt van koolraap, makreel en tarwegras. Groentegewassen zullen een hevige concurrentiestrijd moeten leveren om licht, water en voedingsstoffen, en hun opbrengsten zullen onvermijdelijk dalen.
TUT Nieuws
De continue vegetatiebedekking heeft echter een keerzijde – het creëert een uniek microklimaat. De grond onder zo’n deken droogt nooit uit, raakt niet oververhit in de hitte en heeft geen last van erosie tijdens zware regens. De wortels van gecultiveerde planten krijgen stabielere omstandigheden voor hun ontwikkeling.
Na verloop van tijd begint deze minigemeenschap haar eigen wetten te krijgen, en sterker onkruid verdringt geleidelijk de zwakkere. Sommige daarvan, zoals brandnetels en paardenbloemen, halen met hun krachtige wortels voedingsstoffen uit diepe grondlagen, waardoor ze beschikbaar worden voor hun buren met ondiepe wortels.
Het belangrijkste geheim ligt niet in het vernietigen van onkruid, maar in het beheren ervan. Ervaren beoefenaars van natuurlijke landbouw adviseren om ze niet bij de wortel uit te trekken, maar ze gewoon regelmatig onder de wortel terug te knippen. Het maaisel dient als een uitstekende mulch en brengt de elementen die het heeft meegenomen terug naar de grond.
Deze methode vereist veel minder fysieke inspanning en tijd dan het traditionele eindeloze wieden. Geleidelijk aan verandert de samenstelling van het onkruid – agressieve vaste planten maken plaats voor meer tere eenjarigen die geen ernstige schade kunnen aanrichten.
Volledig afzien van wieden – een extreem geval, maar er bestaat een redelijk compromis. Het is voldoende om de wortelzone van gecultiveerde planten schoon te houden en in de tussenrijen het leven zijn gang te laten gaan. Deze aanpak spaart zowel de energie van de tuinier als de gezondheid van het ecosysteem van zijn perceel.
Lees ook
- Waarom slimme moestuiniers fluweel naast tomaten planten: het geheim van bloemenbescherming
- Waarom gewone mest verandert in een tuinramp: de onzichtbare bedreiging voor je bedden
